برای کودکان نوپا، کج خلقی بیشتر شبیه به قدرتی برای مبارزه است

 اوقات تلخی در کودکان خیلی آزاردهنده است، ولی یکی از واقعیت های دوران کودکی است. کودکان جوان، به آن دسته از کودکانی گفته می‌شود که بین 1 تا 4 سال دارند و هنوز توانایی مقابله و رویایی با مسائل را به خوبی کسب نکرده اند.

شروع هر کج خلقی نتیجه یک مسئله ساده است: دست نیافتن به خواسته خود. برای کودکان بین 1 تا 2 سال، اوقات تلخی می‌تواند بر اثر برآورده نشدن یک نیاز مثل شیر بیشتر، عوض کردن پوشک یا اسباب بازی باشد، اما مهارت های زبانی برای بیان آن را ندارند. کودک از اینکه ببیند شما به درخواست های او واکنشی نشان نمی‌دهید نا امید می‌شود. برای نوپایانی که کمی بزرگتر شده اند، کج خلقی بیشتر شبیه به قدرتی برای مبارزه است. زمانی که کودک 3 یا 4 سال دارد، مستقل تر شده است. آن ها کاملاً از نیازها و خواسته‌هایشان آگاهند، و اگر با آنها مخالفت کنید اوقات تلخی آن‌ها بیشتر خواهد شد.

 چطور می‌خواهید از بروز این بدخلقی ها جلوگیری کنید؟ در ادامه 10 راه حل برای این مشکل ارائه شده است:

 1. او را نادیده بگیرید
هنگامی که کودک شما اوقات تلخی می‌کند، کنترل خود را از دست داده است و بیش از حد دچار غلیان احساسات شده است. قسمتی از مغز او که مختص تصمیم‌گیری و قضاوت است برجسته می‌شود. به دلیل اینکه بخش استدلال مغز او فعال نیست، در این مرحله استدلال موثر نخواهد بود. این شرایط مانند موقعیتی است که کسی در حال غرق شدن می‌باشد و شما در آن لحظه نمی‌توانید به او شنا کردن را بیاموزید. در این شرایط، برای بهتر کردن اوضاع کاری از دست شما ساخته نیست. در حقیقت هر تلاشی در این زمینه فقط شرایط را بدتر می‌کند. بعد از اینکه آرام شد، شما می‌توانید با او صحبت کنید.

 2. به کودک خود کمی مهلت بدهید
گاهی اوقات بچه ها فقط می خواهند خشم و عصبانیت خود را تخلیه کنند، پس به آن‌ها اجازه این کار را بدهید (فقط اطمینان حاصل کنید که در حین بروز خشم به خودشان آسیبی نمیرسانند). این کار به کودکان کمک می‌کند بدون درگیر شدن با شما، یاد بگیرند که چطور خشم و عصبانیتشان را به روشی غیر مخرب بروز دهند، همچنین قادر خواهند بود احساساتشان را نشان دهند، خود را جمع و جور کرده و کنترل دوباره خود را به دست بگیرند.

 3. حواس او را پرت کنید
کودک خود را به کار دیگری که به آن علاقه دارد سرگرم کنید ، تا اوقات تلخی چند لحظه پیش را فراموش کند. در کیف خود همیشه انواع وسایل حواس پرتی شامل اسباب بازی، کتاب یا خوراکی را قرار دهید تا در هنگام اوقات تلخی و بهانه‌گیری بتوانید حواس او را پرت کنید. هنگامی که کودکتان بدخلقی می‌کند، در هر لحظه موضوع جدیدی برای بهانه گیری پیدا می‌کند و حالش بدتر می‌شود، مگر اینکه بتوان توجه او را به موضوع دیگری جلب کرد. پرت کردن حواس کودک اگر در زمان مناسبی اتفاق بیفتد، می‌تواند قبل از شروع اوقات تلخی و بهانه گیری آن را دفع کند.

اگر هنگام وارد شدن به سوپر مارکت کودک شما دوست دارد تا انتهای سوپر مارکت برود و دنبال خوراکی مورد علاقه اش بگردد و بهانه بگیرد که چرا آن را برایش نمیخرید، سعی کنید حواس او را پرت و از او بخواهید که در انتخاب نوع و طعم بستنی کمکتان کند یا توجه او را به بخش دیگری از خوراکی ها جلب کنید.

ظرفیت توجه کودکان محدود است. به این معنی که خیلی راحت ذهن آنها از روی موضوعات منحرف می‌شود. سعی کنید خیلی سریع توجه آن ها به موضوعات دیگر جلب کنید و جلوب بدخلقی آن‌ها را بگیرید.

اوقات تلخی در کودکان می‌تواند بر اثر برآورده نشدن یک نیاز کودک باشد

 
 4. دلیل بهانه جویی های کودک را پیدا کنید
این ترفند برای بدخلقی‌های کودکان زیر 2/5 سال جوابگو است. کودکان در این سن معمولاً دامنه لغات محدودی شامل 50 لغت دارند و در هر زمان نمیتوانند بیشتر از 2 کلمه را بایکدیگر به کار ببرند. بنابراین ارتباطات آن‌ها محدودتر است. زمانی که شما پیام آن‌ها را به درستی دریافت نمی‌کنید یا منظور آن‌ها را متوجه نمی‌شوید آنها عصبانی و ناامید می‌شوند.

از زبان اشاره استفاده کنید. به کودک خود آموزش دهید که از نشانه هایی برای چند کلمه کلیدی استفاده کند. برای مثال غذا یا شیر بیشتر، یا خستگی، و آن گاه می‌بینید که چه معجزه‌ای اتفاق میفتند.

روش دیگر همدردی کردن با کودک است. این کار از شدت بدخلقی های او کم می‌کند، بعد از آن می‌توانید به دنبال دلیل این بهانه گیری های او باشید. کودکان همیشه نمی‌توانند از نشانه ها برای بیان خواسته هایشان کمک بگیرند، باید از آنها بخواهید خواسته هایشان را نشان دهند، ممکن است همیشه واضح نباشد اما با کمی تمرین و زمان بهتر می‌توانید با او ارتباط برقرار کنید. برای مثال وقتی او به برادر بزرگترش اشاره می‌کند، به این معنی است که چیزی را از او گرفته و به او نمی‌دهد، پس از برادرش بخواهید که چیزی را که می‌خواهد به او برگرداند.

  5. او را در آغوش بگیرید
ممکن است این آخرین کاری باشید که بخواهید کودک عصبانی و بهانه گیرتان را بغل کنید، ولی اینکار واقعاً به آرام تر شدن او کمک می‌کند.‌ او را گرم و محکم در آغوش بگیرید و در آن لحظه کلمه ای با او صحبت نکنید، زیرا با این کار وارد یک بحث بیهوده با او می‌شوید. در آغوش گرفتن به بچه ها حس امنیت می‌دهد و آن‌ها متوجه می‌شوند که برای شما مهم هستند و حتی اگر با نظر آن‌ها مخالف هستید به آن‌ها اهمیت می‌دهید. گاهی اوقات بچه ها فقط به دنبال مکانی برای ابراز احساسات خود هستند.

 6. به او پیشنهاد غذا یا خوراکی بدهید
خسته بودن یا گرسنه بودن 2 دلیل عمده برای اوقات تلخی کودکان محسوب می‌شوند. بیشترین بدخلقی کودکان در زمان هایی نزدیک به نهار یا خواب یا در اوایل بعداز ظهر اتفاق میفتد. این موضوع اتفاقی نیست. به کودک خود غذا و سبزیجات بدهید و تشنگی او را با آب برطرف کنید، او را در رختخواب بگذارید و یا به او اجازه بدهید تا کمی تلویزیون تماشا کند. به این فکر کنید که خود شما هم هنگامی که گرسنه یا خسته باشید کمی بدخلق می‌شوید.

 7. برای رفتار خوب او را تشویق کنید
بعضی از شرایط برای کودکان خسته کننده است، مثلاً انتظار طولانی برای آوردن غذا در رستوران. هنگامی که در راه رفتن به رستوران هستید از او بخواهید که در صورتی که در رستوران خوب غذا بخورد و مودبانه رفتار کند، هنگام برگشتن به خانه به او اجازه می‌دهید که برنامه مورد علاقه اش را تماشا کند. در هر زمان که احساس کردید رفتارش رو به تغییر است، موضوع را به او یادآوری کنید.

هنگام اوقات تلخی کودک باید خونسردی خود را حفظ کنید

 8. به آرامی با او صحبت کنید
این یک مسئله مهم است. متخصصان می‌گویند که به هنگام اوقات تلخی کودک باید خونسردی خود را حفظ کنید، در غیر این صورت وارد یک جنگ قدرت می‌شوید و همه چیز بدتر می‌شود. به علاوه بخشی از دلیلی که کودکان اوقات تلخی می‌کنند برای جلب توجه است. برای آن‌ها مهم نیست که این توجهی که می‌گیرند مثبت است یا منفی. تنها چیزی که برای آن‌ها اهمیت دارد تمام توجه شماست.

به آرامی صحبت کردن با کودک به او نشان می‌دهد که شما به او اجازه نمی‌دهید که او با رفتارش شما را تحت تأثیر قرار دهد. هم چنین این کار به حفظ آرامش شما نیز کمک می‌‌کند.

 9. با لبخند عکس‌العمل نشان دهید
هنگامی که کودک شما در بیرون از خانه و جلوی افراد دیگری شروع به اوقات تلخی می‌کند، سعی کنید همیشه لبخندی روی لب‌های خود داشته باشید و عصبانیت خود را بروز ندهید، زیرا در این صورت او مطمئن می‌شود که توانسته است روی شما تأثیر بگذارد. آرامش و لبخند شما او را نیز آرام می‌کند. حتی اگر هیچ کاری برای متوقف کردن بدخلقی های او انجام ندهید و فقط سعی کنید خونسرد باشید و لبخند بزنید و نشان دهید که همه جیز را تحت کنترل دارید، یک مادر یا پدر نمونه خواهید بود.

 10. محیط را ترک کنید
کودک خود را از محیطی که او  را خسته و عصبانی کرده است دور کنید. این یک استراتژی خوب برای زمانی است که در بیرون از خانه هستید. هنگامی که کودک شما برای خریدن یک اسباب بازی یا شکلات اصرار می‌کند و بهانه می‌گیرد، دست او را بگیرید و او را به قسمت دیگری از فروشگاه یا بیرون از فروشگاه ببرید و او را آرام کنید. تغییر مکان می تواند در تغییر رفتار او بسیار تأثیرگذار باشد.

منبع:ninisite.com

 دوران نوجوانی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین دوران زندگی است

دوران نوجوانی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین دوران زندگی است و بخش عمده شخصیت در این دوران شکل می گیرد. اغلب والدین از نحوه صحیح ارتباط با نوجوانان آگاه نیستند و به همین دلیل کوچکترین حرف یا رفتارشان، سبب بروز واکنش های تند و غیر قابل پیش بینی از جانب نوجوان می شود. نحوه برقراری ارتباط کلامی با نوجوان، اولین قدم برای درک متقابل است.

مهمترین تحولات جسمی و روحی در این دوران شکل می گیرد. دراین ایام، نوجوان و والدین شاهد تغییرات اساسی در ظاهر و روان نوجوان هستند. نوجوان درتلاش است تا بین تصوری که از خود دارد و تصوری که دیگران از او دارند، هماهنگی ایجاد کند. گاهی اوقات طرد شدن از سوی اجتماع یا اطرافیان، می تواند سببب شود که نوجوان از هیچ راهی نتواند احساس هویت کند.

تغییرات هورمونی، جسمی، تغییر نگرش نسبت به خود و اطرافیان، تلاش برای اثبات خود، رهایی از دوران کودکی از جمله مهمترین تغییرات دوران نوجوانی محسوب می شوند.

نحوه تربیت و پرورش نوجوان از دوران کودکی، در کسب مهارت های مواجهه با این دوران بسیار تاثیر گذار است. از طرفی محیط خانواده و مدرسه نیز می تواند بستر رشد روحی و عقلی نوجوان را فراهم کند؛ یا موجب سرخوردگی او شود. از آنجایی که تمام والدین خواهان موفقیت و پیشرفت فرزندان هستند، نحوه برقراری ارتباط با آنان بسیار حایز اهمیت است و می تواند نقش تعیین کننده ای در آینده آنان داشته باشد. در ادامه به چند نکته اساسی برای نحوه ارتباط با نوجوانان اشاره شده است:

1)دستوری حرف نزنید.
سعی کنید مکالمه بین شما و نوجوان کاملا دو طرفه باشد. دستوری حرف زدن و دیکته کردن یکسری دستورالعمل ها، آن هم با صدای بلند، سبب می شود که نوجوان واکنش نشان دهد و حداقل در ظاهر بی اعتنا باشد. لحن صدای خود را آرام کنید و سعی کنید نوجوان را در بحث شرکت دهید.‌ به نحوی برخورد کنید که نوجوان، شما را در مقابل خود نبیند و کاملا حس کند که در کنار او ایستاده اید. با نوجوانان با احترام برخورد کنید و آثار شگفت انگیز آن را مشاهده کنید.

2)هنگام برقراری ارتباط با نوجوان، تمام نکات مثبت او را درنظر داشته باشید و مدام گوشزد کنید.
این کار سبب رشد اعتماد به نفس و عزت نفس نوجوانان شده و نسبت به انجام کارهای خوب تشویق می شوند.

3)به نوجوان توهین نکنید.
توهین به طرف مقابل، در هر سنی باشد، سبب می شود که حرف های شما شنید نشود. یادمان باشد شنونده هر شخصی باشد، هرگز حق توهین ندارید.

4)نوجوان را با هم سن و سالانش مقایسه نکنید.
یادمان باشد رفتار و جایگاه امروز فرزند ما، نتیجه مستقیم تربیت و محیط خانوادگی است که ما برای او ترتیب داده ایم. مقایسه نوجوان با هم سن و سالانش سبب سرخوردگی می شود. هر شخص دارای ویژگی ها و امتیازات مخصوص به خود است که باید با بازگو کردن و مهم جلوه دادن آن، زمینه پرورش و رشد را فراهم کرد.

5)زمان مناسب برای صحبت کردن را پیدا کنید.
یادمان باشد هر زمانی برای صحبت کردن با نوجوان و گوشزد کردن نکات مهم کافی نیست. از قبل زمانی را با هماهنگی نوجوان درنظر بگیرید؛ حتی می توان نوجوان را به یک رستوران، کافی شاپ یا پارک دعوت کرد و پس از ایجاد یک فضای مناسب، شروع به صحبت کرد.

6)به تغذیه نوجوانان اهمیت دهید.
نوجوانان به دلیل تغییرات هورمونی بسیار تحریک پزیر هستند و نسبت به تمام عوامل محیطی واکنش نشان می دهند.‌ سعی کنید از طبخ غذاهای شیرین، چرب و پر ادویه تا حدامکان خودداری کنید. غذاهای سالم به ویژه میوه، سبزیجات، لبنیات کم چرب، گوشت سفید و آجیل توصیه شده است.

نحوه برقراری ارتباط کلامی با نوجوان، اولین قدم برای درک متقابل است

   
7)نوجوان را در تصمیم گیری ها شرکت دهید.
نظر خواستن از نوجوان سبب افزیش اعتماد به نفس و رشد هویت مستقل می شود.

8)از نصیحت های بی موقع پرهیز کنید.
یادمان باشد هر زمانی برای نصیحت مناسب نیست؛ تا زمانی که نوجوان آرام نشده باشد و پذیرای شنیدن نباشد، تمام حرف های ما بی اثر خواهد بود.

9)در ابتدا با همسرتان به اتحاد برسید.
یکی از مهمترین مشکلات والدین در تربیت صحیح فرزندان، یکسو نبودن تصمیمات است. اگر فرزندان و به ویژه نوجوانان شاهد دوگانگی نظرات شما باشند، به سختی می توانند اعتماد کنند و به ناچار مجبور به انتخاب یکی از طرفین هستند.

10)فرزندانتان را جلوی همدیگر یا بقیه هم سن و سالانشان تحقیر و سرزنش نکنید.

11) نوجوانان را برای شرکت در فعالیت های ورزشی و گروهی ترغیب و تشویق کنید.

12)به استقلال نوجوان احترام بگذارید.

13)با احترام به روابط اجتماعی نوجوانان، آنها را کاملا زیر نظر داشته باشید.

14)با اولیای مدرسه در ارتباط باشید.

15)نوجوانان را در فضای مجازی تنها نگذارید و زمان استفاده از شبکه های اجتماعی را محدود کنید.

16)از مشاور مناسب کمک بگیرید.

17)مشکلات مالی و روابط والدین با یکدیگر به فرزندان ارتباطی ندارد.

18)از مشاجره پرهیز کنید و محیط خانه را آرام نگه دارید.

نظر خواستن از نوجوان سبب افزیش اعتماد به نفس و رشد هویت او می شود

  
19)نوجوانان را از عواقب کارهای پرخطر آگاه سازید.

20)نوجوانان را نسبت به آینده بدبین نکنید.

21)خودتان را جای فرزندان قرار دهید.

22)دوران نوجوانی خود را فراموش نکنید.

23)نوجوانان مسئول برآورده کردن آرزوهای دست نیافته شما نیستند.

24)با نوجوانان صادق باشید.

منبع: irna.ir

منبع:بیتوته